Wydarzenia ostatniego weekendu znalazły się na pierwszych stronach wszystkich francuskich gazet. Zabójstwo dwójki młodych francuzów w Nigerii. Jeden z nich mieszkał tam już do kilku lat, pracując dla tego kraju. Drugi - przyleciał na jego ślub z Nigeryjką wyznania muzułmańskiego. Media początkowo wstrzymywały się od wskazania sprawców tragedii, tłumacząc się brakiem dowodów. Szybko okazało się, że nie był to nieszczęśliwy wypadek lecz morderstwo z premedytacją. Doszło do starcia sił obrony z grupą terrorystów, ale z bezowocnym skutkiem. Sprawców do tej pory nie odnaleziono.
czwartek, 13 stycznia 2011
piątek, 7 stycznia 2011
Rasizm po francusku
"Tolerancja jest ostatnią cnotą upadającej cywilizacji”
/Arystoteles/
Wychodzę dziś na spacer. Nie mogę ? Ach tak, obok jest dzielnica muzułmańska, będą mnie zaczepiać, tu żadna kobieta nie spaceruje pieszo, tu nikt nie spaceruje. To jadę do miasta, pozwiedzam trochę galerie handlowe i zahaczę o jakiś aperitif. Nie ! Nie sama, lepiej nie, z pewnością przykujesz uwagę wszędobylskich „Arabów”. To nawet nie poderwę żadnego Francuza ? Jak szukasz kłopotów i niepotrzebnych przygód, jedź. Cud, że w ogóle mogę wejść do knajpy i napić się czegoś procentowego. Natychmiast przychodzą mi na myśl wspomnienia z pobytu w jednym z arabskich krajów, gdzie nie obsłużono mnie z powodu naczelnej wady jaką jest moja płeć.
piątek, 31 grudnia 2010
Na co komu Nowy Rok ?
Spaceruję po bulwarze wciąż jeszcze kłującym świątecznym blaskiem pomieszanym z sale i discount. « La fete continue.. » No tak, Nowy Rok. Wypacykowane panie prosto od kosmetyczki, fryzjera, solarium i Bóg wie jeszcze czego.
Moja lektura na dziś : repertuar filmowy w noworoczną noc. Swiętuje w postaci zalegania na kanapie w specjalnie do tego przygotowanym w tym celu stroju – dresie z wypchanymi kolanami i podartym T-shirtem. Że co ? Ja niby nie zatańczę samby ? Nawet szampana wypiję. Pytanie tylko « po co ? » Impreza jak każda inna. Bywały lepsze.
Po co nam Nowy rok ? Bo musimy zaszufladkować kolejne dzieje naszego marnego żywota. Bo tak łatwiej, jakbyśmy zaczynali grać w chińczyka od nowa, może tym razem wygramy ?...
Obietnice skladane nie wiedzieć na czyj użytek, komu i po co. ( Chyba po to żeby mieć doła za dwanaście miesięcy, że ups..znów nie staliśmy się bardziej doskonali, niz jesteśmy).
Zabawa w « zmiany » znów się zaczyna. Dlaczego to nie może być : 2 lutego, 12 lipca i 7 września ?
Bo co ?!
Tyle myśli się kotłuje w mojej juz lekko skołatanej głowie, jestem tak zbuntowana, że aż nie chce mi się już pisać, sami sobie dopowiedzcie...ha !
zadanie na Nowy Rok : na co nam Nowy Rok ?
wtorek, 28 grudnia 2010
Świętowanie, tradycja i takie tam...
Nie doceniamy naszych tradycji do czasu, kiedy okazuje się, że nam ich brak albo kiedy musimy o nie trochę zawalczyć, by nie utracić własnej tożsamości.
Jakież było moje zdziwienie pomieszane ze zgorszeniem kiedy po raz pierwszy, w kraju zwanym kiedyś kolebką katolicyzmu, najważniejsze święto dla chrześcijan, dzień Zmartwychwstania Pańskiego w największej katedrze w dużym mieście celebrowałam wraz z kikoma staruszkami. Mowa tu o Włoszech. Pamiętna obchodów z Polski przyszłam wcześniej by móc dostać sie bliżej ołtarza (sic !).
Teraz spędzam Boże Narodzenie we Francji.
sobota, 20 listopada 2010
Subskrybuj:
Posty (Atom)